Alternatif uyuşmazlık çözümü yöntemleri olan uzlaştırma ve arabuluculuk arasındaki en büyük farklardan biri arabuluculuğun tarafların üzerinde serbestçe tasarruf edebilecekleri hukuk uyuşmazlıklarında uygulanabilecek olması, uzlaştırmanın ise ancak belirli suçlarla ilgili cezai ihtilaflarda uygulanabilmesidir. Uzlaştırmacı olmak için hukuk fakültesi mezunu olmak ya da hukuk derslerinin kapsamlı şekilde verildiği dört yıllık bir lisans programını bitirmiş olmak gerekir. Öte yandan arabulucu olmak isteyenler 4 yıllık hukuk fakültesi mezunu olmalı ve en az 5 yıllık mesleki deneyime sahip olmalıdır. Ayrıca en az 48 saat arabuluculuk eğitimi almış olmalı ve yazılı ve uygulamalı arabuluculuk sınavlarından geçerek, Adalet Bakanlığı Arabuluculuk Daire Başkanlığı tarafından tutulan resmi Arabulucular Siciline kayıtlı olmalıdır. Uzlaştırma ve arabuluculuk süreçleri arasındaki en temel farklar şöyle özetlenebilir: arabuluculuk süreci tarafların menfaatleri arasında bir denge kurmaya dayalıdır. Tarafların geçmiş durumuna değil, gelecekteki durumlarına odaklanılır. Öte yandan, uzlaştırma süreci hak ve haklılık kavramlarını temel alarak geleceği değil geçmişteki durumu esas alır. Arabuluculuktan farklı olarak, uzlaştırmada uzlaştırman taraflara çözüm önerilerinde bulunur ve mağdurun kayıplarının telafi edilmesine yardımcı olmaya çalışır. Arabuluculukta ise arabulucu aldığı eğitimler sonucu edindiği beceriler sayesinde tarafları bir araya getirir ve kazan-kazan ilkesi uyarınca tarafların ortak menfaatlerini ve sorunlarını belirler ve bu sorunları kendilerinin çözmesine yardımcı olur.